Μουνατία Πλανκίνα
| Μουνατία Πλανκίνα | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1ος αιώνας π.Χ. |
| Θάνατος | 33 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Γναίος Καλπούρνιος Πίσων (ύπατος το 7 π.Χ.) |
| Τέκνα | Λεύκιος Καλπούρνιος Πίσων (ύπατος το 27) Marcus Calpurnius Piso |
| Γονείς | Lucius Munatius Plancus και Paulla Aemilia |
Η Μουνατία Πλανκίνα, λατιν.: Munatia Plancina (απεβ. το 33 μ.Χ.) ήταν Ρωμαία ευγενής γυναίκα, που έζησε κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Αυγούστου και του Τιβερίου. Ήταν σύζυγος του ανθυπάτου της Συρίας, Γναίου Καλπούρνιου Πίσωνα. Το ζεύγος κατηγορήθηκε ότι δηλητηρίασε τον Γερμανικό, τον ανιψιό και υιοθετημένο γιο του αυτοκράτορα Τιβέριου. Στην αρχή, η Μουνατία Πλανκίνα αθωώθηκε, αλλά όταν η δίκη ανανεώθηκε, αυτοκτόνησε.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Νεανική ζωή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Συχνά η Mουνατία Πλανκίνα ονομάζεται απλά Πλανκίνα. Ήταν πιθανότατα η κόρη ενός συγκεκριμένου Μουνάτιου, ο οποίος ήταν κόμης του Τιβέριου κατά τη διάρκεια της διπλωματικής του αποστολής στην Ανατολή. Στην περίπτωση αυτή ήταν εγγονή του Λεύκιου Μουνάτιου Πλάνκου, ο οποίος είχε γίνει ύπατος το 42 π.Χ.[1]
Ο γάμος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Μουνατία Πλανκίνα ήταν μια πλούσια γυναίκα, με πολύ αυτοπεποίθηση λόγω της ευγενούς καταγωγής της.[2] Ήταν πιθανότατα η δεύτερη σύζυγος του Γναίου Καλπούρνιου Πίσωνα. Είχαν δύο γιους: τον Γναίο, ο οποίος αργότερα άλλαξε το όνομα του σε Λεύκιος, και τον Μάρκο Καλπούρνιο Πίσωνα.[3]
Σύγκρουση με τον Γερμανικό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Μουνατία Πλανκίνα ήταν επίσης στενή φίλη της Λιβίας, της συζύγου του Αυτοκράτορα Αυγούστου και μητέρα του διαδόχου του, Τιβέριου. Όταν ο σύζυγός της εκλέχθηκε ανθύπατος (κυβερνήτης) της Συρίας, η Μουνατία Πλανκίνα τον συνόδευσε στην επαρχία του (18 μ.Χ.). Την εποχή αυτή ο Γερμανικός είχε τη γενική διοίκηση στην ανατολική πλευρά της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Ο Γερμανικός και η σύζυγός του Αγριπίνα η Πρεσβύτερη μετακόμισαν στη συνέχεια στη Συρία, όπου περιήλθαν σε σοβαρή διαφωνία με τον κυβερνήτη Πίσωνα και τη σύζυγό του. Ο Ρωμαίος ιστορικός Τάκιτος αναφέρει ότι, όπως και η Αγριππίνα, η Μουνατία Πλανκίνα ήταν μερικές φορές παρούσα σε στρατιωτικές παρέλασεις. Η Μουνατία Πλανκίνα φέρεται να προσέβαλλε ανοιχτά τον Γερμανικό και τη σύζυγό του.[4] Ο Τάκιτος συνεχίζει να αναφέρει ότι η Λιβία διέταξε κρυφά την Μουνατία Πλανκίνα να αναλάβει αυτή την ενέργεια εναντίον του Γερμανικού και της Αγριππίνας.[2][5] Η Mουνατία Πλανκίνα υποτίθεται ότι είχε έρθει σε επαφή με μια Σύρια που ονομαζόταν Mαρτίνα, η οποία προετοίμασε το δηλητήριο για να χρησιμοποιηθεί και να σκοτώσει τον Γερμανικό.[6] Καθώς ο Γερμανικός πεθαίνει (10 Οκτωβρίου 19 μ.Χ.), υποψιάστηκε ότι ο Πίσων και η σύζυγός του τον δηλητηρίασαν.[7][8] Ο θάνατος του Γερμανικού φέρεται να έδωσε στη Μουνατία Πλανκίνα μεγάλη χαρά.[9][10] Στη συνέχεια, υποστήριξε τον σύζυγό της, τον Πίσωνα, στην κατάληψη της Συρίας μέσω στρατιωτικής δύναμης.[11]
Το φθινόπωρο του 20 μ.Χ. η Μουνατία Πλανκίνα και ο σύζυγός της επέστρεψαν στη Ρώμη.[12] Το ζεύγος έπρεπε να απαντήσει στην Ρωμαϊκή Σύγκλητο για τον φόνο του Γερμανικού. Η Μουνατία Πλανκίνα καταδικάστηκε, αλλά η Λιβία άσκησε πίεση στον Τιβέριο να την απαλλάξει. Η Μουνατία Πλανκίνα αποσυνδέθηκε στη συνέχεια από τον σύζυγό της Πίσωνα, ο οποίος αυτοκτόνησε.[13] Μια πρόσφατη ανακάλυψη ψηφίσματος της Στυγκλήτου επιβεβαίωσε ότι η Mουνατία Πλανκίνα όφειλε στην αθώωσή της σε σύσταση προς τον Τιβέριο, ο οποίος είχε πειστεί από τη Λιβία να ενεργήσει με αυτόν τον τρόπο.[14] Αλλά μετά το τέλος της Λιβίας, η Μουνατία Πλανκίνα έχασε μια ισχυρή προστάτιδα. Το 33 μ.Χ. ο Τιβέριος ανανέωσε την κατηγορία για φόνο εναντίον της. Η Μουνατία Πλανκίνα αυτοκτόνησε πριν την απόφαση.[15][16]
Έχει σημειωθεί ότι η οικογένεια της Μουνατίας Πλανκίνας θεωρήθηκε κακή κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Τιβέριου λόγω τού πολύ αρνητικού χαρακτηριστιμού του παππού της, Λεύκιου Μουνάτιου Πλάνκου, από τον ιστορικό Μάρκο Βέλλειο Πατέρκουλο.[17]
Βλέπε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Der Neue Pauly, vol. 7, col. 468
- ↑ 2,0 2,1 Tacitus, The Annals 2.43
- ↑ Tacitus, The Annals 3.16
- ↑ Tacitus, The Annals 2.55
- ↑ Tacitus, The Annals 2.82
- ↑ Tacitus, The Annals 2.74
- ↑ Tacitus, The Annals 2.71
- ↑ Cassius Dio, Roman History 57.18.9
- ↑ Tacitus, The Annals 2.75
- ↑ Tacitus, The Annals 3.13
- ↑ Tacitus, The Annals 2.80
- ↑ Tacitus, The Annals 3.9
- ↑ Tacitus, The Annals 3.15 compare 3.17
- ↑ Senatus Consultum de Cn. Pisone patre, lines 109-120
- ↑ Tacitus, The Annals 6.26
- ↑ Cassius Dio, Roman History 58.22
- ↑ Marcus Velleius Paterculus, Roman History 2.83
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ρούδολφ Χάνσλικ: Μουνάτιος 44) . Στο:Η Realencyclopädie der Classischen Altertumswissenschaft, τ. XVI 1 (1933), κολ. 556-557.
- Μουνατία Πλανκίνα. Το: Der Neue Pauly (Αγγλικά: Νέο Pauly του Brill), vol. 7 (1999), σ. 468.